Aktuator
Urządzenie ustawiające pozycję elementu wykonawczego np. zaworu. Siłownik zaworu. Aktuator może mieć zasilanie elektryczne, pneumatuczne lub hydrauliczne. W automatyce bezpieczeństwa najczęściej stosowany są aktuatory pneumatyczne jednostronnego działania, w których stan pracy zaworu wywoływany jest naciskiem na element siłownika (tłok) przez powietrze, zaś stan bezpieczny wywoływany jest sprężyną powrotną.
ALARP
Tak nisko, jak jest to uzasadnione praktycznie. Dotyczy to filozofii redukcji ryzyka zgodnie z normą IEC61508. Z pojęciem związane są terminy: ryzyka akceptowalnego, ryzyka pomijalnego i ryzyka szczątkowego.
Architektura
Specyficzna konfiguracja sprzętu i oprogramowania w system.
BPCS
Podstawowy system sterowania procesem
C&E
Matryca przyczynowo skutkowa. Jest to graficzno- tabelaryczna forma przypisania akcji wykonywanych przez automatykę na skutek konkretnych stanów inicjatorów.
CM
Modyfikator warunkowy. Pojęcie stosowane w procesie analiz ryzyka metodą analizy warstw zabezpieczeń. Wielkość z zakresu 0-1, która reprezentuje ograniczenie prawdopodobieństwa wystąpienia niebezpiecznego zdarzenia np śmierci człowieka z uwagi na dające się przewidzieć warunki (np rzadka obecność osób w miejscu zagrożenia).
DCS
rozproszony system sterowania
Dostępność
Pojęcie z dziedziny niezawodności definiowane jako stosunek czasu, gdy system jest dostępny w celu wykonania określonego zadania do całego czasu życia systemu. Parametr można również odnosić do krótszego okna czasowego.
Niestety niczego tutaj nie ma.
FS
Bezpieczny w przypadku uszkodzenia. Jest to jedna z podstawowych cech wymaganych od komponentów systemu zabezpieczeń. Dotyczy ona w szczególności ustawienia stanu bezpiecznego np.. zamknięcia automatycznego zaworu w przypadku zaniku mediów lub dających się przewidzieć uszkodzeń.
HFT
Tolerancja defektów sprzętu. Parametr definiowany jako liczba zapasowych kanałów w przypadku uszkodzenia działania kanału podstawowego. HFT1 oznacza architekturę dwukanałową, zaś HFT0 – jednokanałową.
IPL
Niezależna warstwa zabezpieczeń. Zgodnie z IEC61511-3 jest to warstwa zabezpieczająca proces przed zdefiniowanym zdarzeniem, posiadająca zdolność redukcji ryzyka co najmniej 10 razy. Niezależnym warstwom przypisywane są wysokie wymagania w celu takiego zakwalifikowania. Należą do nich m.in. Specyficzność – jednoznaczność, niezależność od innych warstw, niezawodność i audytowalność.
Jak nowy
Stan systemu odnawialnego poprzez przeprowadzenie idealnego proof testu. W rzeczywistych systemach stan taki jest nieosiągalny z powodu braku możliwości wykrycia wszystkich błędów w procesie proof testu.
Niestety niczego tutaj nie ma.
LOPA
Analiza warstw zabezpieczeń. Metoda opisana w IEC61511-3, pozwalająca na dokładną analizę ryzyka procesu i przypisanie poziomów SIL dla funkcji zabezpieczających, najczęściej wykoorzystująca scenariusze awaryjne określone w analizie zagrożeń np. Hazop. Jest uważana za najdokładniejszą metodę analizy ryzyka w przemyśle procesowym. Bierze pod uwagę wszystkie scenariusze prowadzące do tych samych skutków oraz warstwy zabezpieczeń uznane za niezależne (IPL). Oprócz wymaganych poziomów SIL dla funkcji zabezpieczających podaje wymagane współczynniki redukcji ryzyka RRF dla tych funkcji. Nie jest optymalną metodą do analizy niektórych procesów np. energetycznych oraz maszyn.
MTTF
Średni czas do uszkodzenia. Wielkość matematyczna mówiąca o średnim czasie pomiędzy uruchomieniem statystycznego komponentu do jego uszkodzenia. Wielkość ta jest czysto statystyczna i nie należy jej nadinterpretować, gdyż bierze się ona z badań populacyjnych (sumaryczny czas wszystkich komponentów danej populacji podzielony przez łączny czas pracy wszystkich tych komponentów). MTTF dobrego komponentu do zastosowań bezpieczeństwa osiąga wartości >1000lat, co nie znaczy, że jest to oczekiwana wartość eksploatacji takiego komponentu. Odwrotnością MTTF jest współczynnik intensywności uszkodzeń (lambda) z jednostką [1/h].
MTTR
„Średni czas do naprawy. Wielkość matematyczna mówiąca o oczekiwanym średnim czasie od powstania uszkodzenia do przywrócenia komponentu do sprawności. Składa się on z :
– detekcji uszkodzenia
– czasu przygotowania naprawy, w tym oczekiwania na części zamienne
– efektywnego czasu naprawy
– czasu ponownego rozruchu
Zgodnie z IEC61508-6 MTTR bierze udział w wyznaczaniu PFDavg funkcji bezpieczeństwa. Jego wartość powinna być określona na etapie SRS, a jego zapewnienie leży po stronie użytkownika końcowego.”
Niestety niczego tutaj nie ma.
Niestety niczego tutaj nie ma.
P&iD
Schemat procesu i oprzyrządowania
PFDavg
Średnie prawdopodobieństwo do uszkodzenia niebezpiecznego funkcji bezpieczeństwa. Wielkość matematyczna oznaczająca średnią wartość niedostęności funkcji bezpieczeństwa w przedziale między kolejnymi proof testami. W przypadku proof testów nieidealnych jest to średnia wartość niedostępności w całym przewidywanym okresie eksploatacji funkcji.
PFH
Średnia częstość uszkodzenia niebezpiecznego na godzinę zgodnie z normą IEC61508. Wielkość matematyczna oznaczająca średnią intensywność uszkodzenia niebezpiecznego funkcji bezpieczeństwa. W odróżnieniu od PFD używana jest do układów działających na przywołanie częste i ciągłe oraz posiada jednostkę 1/h.
PFHd
Średnia częstość uszkodzenia niebezpiecznego na godzinę zgodnie znormą ISO13849. Wielkość matematyczna oznaczająca średnią intensywność uszkodzenia niebezpiecznego funkcji bezpieczeństwa. Jest odwrotnością średniego czasu do uszkodzenia niebezpiecznego MTTFd. Przy braku danych można przyjąć PFHd=0,5PFH.
PL
„Poziomy bezpieczeństwa. Zgodnie z normą ISO 13849 jest to miara niezawodności sterujących funkcji związanych z bezpieczeństwem maszyn, która wydtępuje w skali od PLa (najmniejszy) do PLe (największy). Proces weryfikacji PL polega na porównaniu poziomu wymaganego (PLr) i poziomu wynikającego z konstrukcji urządzenia i użytych komponentów. Głównymi elementami wymaganymi do spełnienia danego PL przez funkcję związaną z bezpieczeństwem są:
– poziom średniego czasu do uszkodzenia niebezpiecznego MTTFd jednego kanału,
-kategoria urządzenia (B, 1, 2, 3, 4),
– poziom pokrycia diagnostycznego DC.”
PLr
Wymagany poziom bezpieczeństwa. Zgodnie z normą ISO13849 jest to poziom wynikający z analizy ryzyka, w tym konsekwencji zdarzenia dla człowieka, czasu przebywania w strefie zagrożenia i możliwości uniknięcia. Czasami normy przedmiotowe dla konkretnych rodzajów maszyn definiują wymagany poziom PLr dla konkretnych funkcji. Wówczas ten poziom należy spełnić, niezależnie od wyników ewentualnej analizy ryzyka.
Niestety niczego tutaj nie ma.
RRF
Współczynnik redukcji ryzyka. Wielkość stosowana w metodyce analiz ryzyka, definiowana jako odwrotność PFDavg, mówiąca o krotności redukcji ryzyka przez daną warstwę zabezpieczeń.
SC
Nienaruszalność systematyczna – zgodnie z IEC61508. Wielkość wyrażana w skali od SC1 do SC4 definiująca pewność, że systematyczna nienaruszalność bezpieczeństwa elementu jest spełniona dla konkretnej wartości SIL. Np. dla funkcji bezpieczeństwa z wymaganym poziomem SIL3 wszystkie komponenty powinny posiadać SC3 lub większą, niezależnie od przyjętej redundancji systemu. Wymagana wartość SC dotyczy również oprogramowania bezpieczeństwa.
SIF
Przyrządowa funkcja bezpieczeństwa. Zgodnie z IEC61511 jest to funkcja chroniąca za pomocą urządzeń elektrycznych/elektronicznych, czy programowalnych elektronicznych przed zdefiniowanymi zagrożeniami. Określenie SIF odnosi się głównie do instalacji procesowych, do których odnosi się norma IEC61511.
SIL
Poziom nienaruszalności bezpieczeństwa. Zgodnie z IEC61508 jest to miara niezawodności funkcji bezpieczeństwa wyrażona w skali od SIL1 do SIL4, której przypisane są opisane w normie poziomy PFDavg lub PFH ( w zależności od częstości przywołania funkcji).
W celu spełnienia przez system wymaganego poziomu SIL, wymagane jest:
-spełnienie określonej niezawodności w stosunku do błędów przypadkowych, określonej przez PFDavg lub PFH
– spełnienie określonych ograniczeń architektury AC, określonych przez HFT i SFF
– spełnienie wymagań zdolności systematycznej SC
– spełnienie wymagań zachowania systemu w przypadku błędu
– spełnienie wymagań dla przesyłu danych.
SIS
Przyrządowy system bezpieczeństwa. Zgodnie z normą IEC61511 jest to przyrządowy system użyty do zaimplementowania jednej lub więcej przyrządowych funkcji bezpieczeństwa SIF. System SIS najczęściej skłąda się z czujnika, elementu logicznego oraz elementu wykonawczego. Rolę elementu logicznego może spełniać urządzenie proste jak przekaźnik, jak również urządzenie programowalne. Budowa oraz eksploatacja systemu SIS podlega warunkom opisanym w normie IEC61511, a rygor tych warunków zależy od maksymalnego poziomu SIL spośród funkcji zaimplementowanych przez system SIS.
SRS
Specyfikacja wymagań bezpieczeństwa. Zgodnie z normą IEC 61508 oraz IEC61511 jest to specyfikacja warunków funkcjonalnych oraz warunków bezpieczeństwa, którym podlegają funkcje bezpieczeństwa zaimplementowane w systemie SIS.
Niestety niczego tutaj nie ma.
Niestety niczego tutaj nie ma.